studeren met een hoofdletter S

Dacht je na vier jaar in Nederland te hebben gestudeerd, het studeren wel een beetje onder de knie te hebben, dan kom je zwaar bedrogen uit hier in Cottbus. Hier krijgt het woord studeren toch een heel andere dimensie. Die paar keer college in de week in Groningen staan in zwaar contrast met de studie dagen hier. Afgelopen week ben ik elke dag van half acht tot zes uur van college naar college gerent. Introducties van alle vakken, de catalogus in de UB doorspitten, de eerste presentatie geven en als de klap op de vuur een conferentie over ´Signs of the City´ in Berlijn dit weekend. Vandaag is voor het eerst dat ik de kans heb gehad om de binnenstad van Cottbus wat beter te bekijken en tegelijkertijd het thuisfront een berichtje te sturen. Ik hoop volgende week internet te krijgen in mijn kamer, maar het duurt even voordat het geïnstalleerd kan worden. Tussen alle drukte door is het erg fijn om in mijn kamer te komen. Sinds ongeveer twee weken heb ik mijn nieuwe kamer. De kamer in een van de studentendorms op de campus in de eerste instantie nog minder charme had dan de gemiddelde kamer in een gevangenis (alles was grijs/wit, tot en met het bed en de keukenkastjes toe. Het enige kleurrijke in mijn kamer was de turquoise vloer). Toch mag ik zeker niet klagen. Voor Nederlandse begrippen is de kamer erg betaalbaar en ik heb mijn eigen keuken, douche en balkon. Na de plaatselijke één euro shop, de Hema in Nederland en de IKEA in Berlijn te hebben leeg gekocht, ziet mijn kamer er inmiddels heel wat huiselijker uit. Daarnaast is mijn kamer op een steenworp afstand van de unvisiteitsgebouwen.
Erg makkelijk, zeker als je om half acht ’s ochtends Duitse les hebt. Al betwijfel ik of ik deze lessen zal blijven volgen. De lerares is oude vrouw uit de Oekraïne, die duidelijk nog dezelfde onderdwijsmethodes aanhoudt als in de tijd van de Sovjet Unie. Met een zwaar geïrriteerd gezicht en zo’n zwaar accent dat je twijfelt of ze überhaupt Duits spreekt, overhoort ze haar studenten. Gesprekjes volgen zit er niet in, iedereen dreunt plichtsmatig de antwoorden van de aufgabes op en als je te laat komt roept ze met een pinnige stem “DU MUST PUNKTLIG SEIN”. Het zou me niks verbazen als Roald Dahl haar vroeger als lerares heeft gehad. Gelukkig zijn de docenten van mijn overige vakken wel bijzonder interessant. De studie bestaat uit vier Modules: Art, Architecture and Conservation; Humanities and Social Science; Natural Heritage and Cultural Landscapes; en Management. Uit elke module moeten we verschillende vakken kiezen. Omdat het programma van de studie heel breed is, is het soort docenten ook heel uiteenlopend. Zo zijn er architecten die ons lesgeven, Sociologen, Archeologen, Biologen, maar ook de manager van één van Duitsland grootste reisorganisaties en een Professor uit York. Naast de colleges heeft elk vak ook een weekend excursie. Zo gaan we verschillende keren naar Berlijn, maar ook vier dagen naar Wachau in Oostenrijk. Afgelopen drie dagen kregen we voor het vak Management Plans een driedaagse stoomcursus Management van Peter Sachsenmeier professor aan de Universiteit van Oxford and Managementgoeroe. Op een hele gladde, humoristische manier leerde hij ons ervaren hoe het is om alle facetten van een project te doorlopen. Het opstellen van een logistic framework, financiÄele balansen maken, maar vooral veel teamwork. Dinsdag hadden we trouwens een liveverbinding met een conferentie bij UNESCO in Parijs om onze jaargang te presenteren. De komende week ga ik me vooral oriënteren op mogelijke stages, want in de zomer moet ik 12 weken stage lopen.
Naast de studie probeer ik uiteraard mijn reputatie als Groningse student hoog te houden. Al wordt het me ook wel erg makkelijk gemaakt, de Campuskroeg is bij mij om de hoek ;-) Al heeft het ook educatieve redenen. Als ik met Wenke, het Duitse meisje dat ik tijdens het kanoën heb ontmoet en een groepje andere Duitse studenten ben, kan ik gelijk mijn Duits oefenen. Om ook nog in beweging te blijven ben ik samen met Ellen mijn Griekse studiegenootje op boksen gegaan. Wees gerust, niet hardcore boksen in de ring, maar vooral veel conditietraining en zelfverdeding. Oh hilarisch trouwens ik ben ik ook nog actief geworden bij de Kameroenese studentenvereniging. Gek genoeg studeren er veel studenten uit Kameroen aan de BTU. Toen ze hoorden dat ik in Kameroen geboren was, werd ik gelijk uitgenodigd om langs te komen. Al heb ik al enige blondine wel een reputatie hoog te houden. Inmiddels begin ik me al redelijk thuis te voelen in Cottbus. De plek krijgt nog steeds niet de schoonheidsprijs, maar het heeft zeker charme. Dat onze studie uit zoveel leuke en inspirerende mensen bestaat, maakt alles natuurlijk ook een stuk makkelijker. Ik moet er helaas vandoor ik ga met een aantal studiegenootjes poolen. Voor iedereen die mij de afgelopen weken lieve mails hebben gestuurd, ik heb helaas weinig tijd gehad om jullie te antwoorden, maar ik zal zeker deze week mijn best doen om jullie ook nog even persoonlijk te schrijven. Ik ben een fotocamera vergeten en ik kan jullie helaas geen foto’s laten zien. Maar goed, met een beetje fantasie kom je een heel eind.

Heel veel liefs,

Koosje