beter laat dan nooit

Lieve allemaal,

Allereerst sorry voor de lange stilte. Ben jullie zeker niet vergeten, maar de weken vliegen hier voorbij en tijd om rustig een verhaal naar jullie te sturen komt weinig voor. Terwijl ik op Ellen wacht om zo naar een feest te gaan, maak ik snel gebruik van de tijd om jullie te laten weten dat het goed met me gaat. Ook hier ik Cottbus is de winter begonnen. Met de sneeuw op de straten, maakt de stad zich klaar voor Weinachten. De Spree Galerie, meetingpoint van alle wanhopige jeugd, oftewel het winkelcentrum om de hoek, is inmiddels volledig in kerstballen en hulsttakken gehuld. Ze hebben hier het motto, the more the merrier wel heel enthousiast toegepast. Het is net een hoerenkast. Op de altmarkt staat een kleine kermis en zelfs de cafetaria van de universiteit heeft merry Christmas op de ramen. Toch kan ik het niet over mijn Nederlandse hart verkrijgen om voor Sinterklaas al met de kerstversiering te beginnen. Ik wacht dus nog even een weekje voordat ik de een euro winkel ga leegplunderen.

Wellicht heb ik jullie een verkeerd beeld voorgehouden van Cottbus. Hoewel het grijze, plattenbouw, regenachtige oostblokkerige echt niet gelogen is, klopt het ook dat er een hoop mooie en gezellige plekken zijn in Cottbus. Het voordeel van mijn nogal naargeestige voorstelling van Cottbus is dat Gabi en Jaimy het erg leuk vonden toen ze hier waren. Naast een bezoek aan Berlijn, kwamen ze ook twee daagjes naar Cottbus. Kort een feestje van mijn langharige Venezuelaanse voetenfetishistische (no worries Gabi heeft al haar tenen nog) studiegenoot meegepakt en daarna cocktails wezen drinken in Manali’s. Het weekend daarop naar Leipzig geweest voor een studieproject. Samen met zeven andere studiegenoten gaan we proberen om muzikaal Leipzig op de World heritage list van Unesco te krijgen. Leipzig is namelijk een hele belangrijke muziek stad. In de achttiende en negentiende eeuw was het de plek waar muziek van seculier naar regulier ging (onder invloed van Bach e.a.). Dat het project op mijn lijf geschreven is, blijkt uit het feit dat de plek waar belangrijke componisten als Mendelssohn-Bartholdy, Schumann, Grieg en Wagner samen kwamen een nog bestaand koffietentje in het centrum is, genaamd Caffe Baun. Een uitstekende plek om inspiratie op te doen. Er zitten alleen nog heel wat haken en ogen aan het project. Normaal zou het, aangezien het gaat over de muziekcultuur, in aanmerking komen als Intangible heritage. Omdat Duitsland de convention on Intangible heritage, vanwege waarschijnlijk politieke redenen niet heeft getekend, komen we überhaupt niet voor een nominatie in aanmerking. Voor de gewone World Heritage List is de architectuur niet waardevol genoeg. Dat vraagt dus om een creatieve aanpak.
Oh Ellen is inmiddels klaar en wij gaan richting een benefit concert en ik pak daarna het vliegtuig richting Bonn. Schrijf binnenkort verder…


Lieve allemaal, daar ben ik weer. Inmiddels een geweldig weekend in Bonn achter de rug. Ik moest in Bonn zijn voor EMUNNET, het European International Model United Nations Network, waar ik tijdens mijn bestuursjaar voor TEIMUN aan begonnen was. Samen met vijf andere MUN organisaties (GIMUN, BIMUN, MUNUSAL, MILMUN) hebben we vorig jaar het netwerk gesticht ter bevordering van het concept van een MUN (simulaties van de Verenigde Naties). Daarnaast is het netwerk een geweldige kans om elkaars MUNs te promoten en ervaring uit te wisselen. Omdat mijn TEIMUN opvolger Thomas druk in de weer is met organisatie van de simulatie voor het ministerie van Landbouw, heb ik mij wat langer met EMUNNET bezig gehouden. Dit weekend vond de Bonn Inernational Model United Nations plaats en kwamen we met alle vertegenwoordigers van de MUNs samen. Behalve een hoop vergaderd, vooral veel lol gehad. Bonn is een hele gezellige stad en er was een hele grote kerst markt in het centrum. Heerlijk om even weg te zijn uit Cottbus en een andere stad te zien. Voor het eerst in mijn leven ge- couched surfed. Via de website couch-surfing stellen mensen hun ‘bank’ beschikbaar en kun je daar dus slapen. Met Kaspar en Thomas bij een hele aardige student getukt. Absoluut een aanrader dus. Het grappige van het MUN wereldje is dat je veel dezelfde mensen tegenkomt. Zo ben ik deelnemers van TEIMUN en mede delegates van de conferenties waar ik aan had meegedaan tegengekomen. Tussen de bedrijven door ook nog even Ivana gezien, die aan BIMUN meedeed. Kortom een echt vakantiegevoel.
Bij terugkomst gisteravond gelijk hard aan de bak omdat ik vandaag met Alice, een studiegenootje, een presentatie moest geven. Tot diep in de nacht over de geschiedenis van de Wijncultuur in Wachau geschreven. We gaan donderdag ochtend met de gehele studie voor vier dagen naar Wachau in Oostenrijk om daar werelderfgoed (met name het klooster Melk) te bekijken en ook de wijncultuur te bestuderen. Wijn drinken op kosten van de studie, wat een topper!
Al blijf ik het wel een beetje balen vinden dat ik Sinterklaas mis. Al heeft de goedheiligman mij al heel wat lieve cadeautjes gestuurd. Bijdeze dank u Sinterklaasje!!

Dikke kus Koosje