Een nieuwe start

Lieve allemaal,

Na twee jaar van stilte op mijn waarbenjij pagina, ben ik weer terug. Dit keer niet om mijn IJsland avonturen te vervolgen, maar om een indruk te geven van mijn leven in Cottbus. Sinds afgelopen zaterdag ben ik vertoef ik in deze oost Duitse stad, waar ik een tweejarige Masteropleiding zal volgen. Mijn reis ging bijzonder voorspoedig en alle aansluitingen sloten grotendeels goed op elkaar aan. De reis duurde in totaal zo´n zeven uur deels met vliegtuig en deels met trein. Cottbus is de tweede stad in ‘Bundesland’ Brandenburg en ligt een kleine twee uur van Berlijn af. Het heeft 110.000 inwoners waarvan +/- 5000 studenten. Dit getal valt natuurlijk volledig in het niets bij de 43.000studenten die in Groningen wonen (waarvan ruim de helft aan de RUG), maar de BTU Cottbus bestaat pas sinds 1992 en de Rug sinds 1614, dat in je achterhoofd houdend is het dus best aardig. De stad ligt 30 km van de Poolse grens af, maar op wat Poolse auto’s na, heb ik daar eigenlijk nog niets van gemerkt. Voorafgaand aan mijn vertrek had ik de indruk gekregen dat Cottbus echt een enorm lelijke DDR stad is. Dat valt echt reuze mee. Het centrum heeft redelijk wat oude gebouwen, deels middeleeuws ogend maar vooral veel grote 19e herenhuizen. De winkelstraat is modern en er zijn twee grote winkelcentra in het centrum. De H&M, Vero Moda en zelfs de C&A zijn hier vertegenwoordigd.
Wat wel opvalt, is dat het hier echt heel rustig is, weinig verkeer en weinig lawaai, maar een dode stad is het absoluut niet. Toch kan je er niet omheen dat de stad in Oost Duitsland ligt. (Zo is de Karl Marx straße een van de belangrijkste wegen van Cottbus). Eenmaal aangekomen in Cottbus was ik bijzonder gelukkig dat ik een kamer had in het Sint Johannes Haus, een gasthuis in het centrum van Cottbus. Het gasthuis wordt geleid door een vriendelijke dame die bijzonder veel weg heeft van zuster Houda uit Deir Mar Musa (Syrië). Ik kreeg een heerlijke kamer voor mij alleen en Jezus boven mijn hoofd. Veiliger kan niet. Tijdens mijn avond wandeling was ik bijzonder verrast door de vriendelijke uitstraling van de stad. Een oude oma werd door een jonge kerel naar de overkant geleid, mensen blijven stil staan voor een rood stoplicht terwijl er geen verkeer te bekennen is (al vond ik dat een beetje dom) en op de Altmarkt was een Bauernmarkt (een boerenmarkt) met Slager zangers. Toen ik ook nog bij toeval tegen een restaurant met de naam ‘Kartoffelkiste’ aan liep, was mijn beeld compleet. Ja, ik ben in Duitsland.

Eergisteren is de introductieweek van de Universiteit begonnen. Met 150 man zijn we naar Lübunau gereisd om daar te gaan kanoën. Bij Lübunau ligt het Spreewald, een prachtig bosrijk gebied. Dat de universiteit van Cottbus een technische universiteit is, valt niet te missen. De verdeling jongens meisje ligt, wat ik zo kon zien ongeveer op 30-70. Ook waren er een hoop internationale studenten aanwezig. Ze komen uit alle windstreken, maar vooral (en nee nog geen Pool gezien ;-). Aangezien ik als een reguliere student instroom, heb ik ook als doel om zoveel mogelijk onderdeel te zijn van het gewone studentenleven. Ik heb me dus gelijk bij drie Duitse meiden gevoegd en echt waar de gehele dag Duits gesproken (als was het meer een combi van handen, voeten, Duits met Engels en Nederlands met een Duits accent) en bovenal een hoop gelachen. Na het eerste gedeelte kanoën zijn hebben we, hoe kan het ook Schnitzel met aardappels gegeten geserveerd door meisjes in semi-lederhozen. Toch blijkt de gemiddelde student een stuk minder wereldvreemd. Zo heb ik drie Duitse studenten ontmoet die in Peking, Texas en Dubai hebben gewoond. Avonds was er een film in het studentencafé en heb ik samen met een van de meiden Diesel gedronken (Bier met Cola). Kortom een zeer geslaagde dag.

Vandaag mijn eerste introductie van mijn studie gehad. We zijn met zo'n dertig studenten uit ruim 20 verschillende landen. Er is een Peruaan, iemand uit Venezuela, een Kroatische, een jongen uit Alaska, een Australier, een Russische, een Bulgaarse, een archeoloog uit een Egypte, een Grieks meisje, een Duitse die vijf jaar in Mongolie heeft gewoont etc. etc. Kortom een hoop multiculti en dat in Cottbus. Mijn officiele adres is inmiddels bekend:

Universiteitstraße 5.
Room: 408-3.
03046 Cottbus

Helaas is vandaag mijn Nederlandse telefoon er mee opgehouden, daarom heb ik een nieuwe telefoon aangeschaft, mijn Duitse nummer is:

+4915202795441

Ik wil iedereen nog heel erg bedanken voor alle lieve kaartjes en cadeautjes, ik heb ze mee en ik zal ze met trots ophangen in mijn nieuwe kamer.

Veel liefs,

Koosje