pepsi uit kristallen glazen

Lieve allemaal,

Hoewel ik mij deze week had voorgenomen dit weekend even helemaal nergens heen te gaan en mij volledig op mijn studie te richten, kwam er als gewoonlijk weer niks van terecht. Woensdagavond na een slopende toneelavond, waarbij de regiseur opeens met de mededeling kwam dat ze hadden besloten van de 30 mensen maar 15 te laten spelen, had ik eigenlijk helemaal geen zin in een feestje. Maar Anna had met veel moeite een studentenavond in een van de pubs hier georganiseerd met bier voor 450kr, ik kon het dus niet maken niet te komen. Het feestje bleek erg gezellig en er waren ook een paar mensen van de studievereniging van policologie aanwezig. Ze waren druk opzoek naar studenten die mee wilde doen aan de MUN.

MUN staat voor Model United Nations, het is een simulatie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Deelnemers debatteren volgens de regels en werkwijze van de Veiligheidsraad. http://menntomun.wordpress.com/about-menntomun/ Hoewel ik mij eigenlijk had voorgenomen dit weekend even niks te doen, heb ik me toch laten overhalen om mee te doen. Achteraf een hele goede keuze, want hoewel het een heel weekend was, met eindeloos debatteren en heel veel papierwerk, was het toch heel leuk. Samen met Sebastian vertegenwoordigde ik Griekenland. Het onderwerp was de crisis in Libanon. Een heel pittig onderwerp, veel verschillende meningen en belangen en na een heel weekend debatteren twee resoluties die allebei faalden. Zeker heel leerzaam, maar het leukste was nog dat we zaterdagavond de President mochten ontmoeten. Meneer Ólafur Ragnar Grímson. Hij ontving ons de presidentiele residentie Bessastaðir. Deze ´White House´ is ver van indrukwekkend, het is eerder een uit de kluiten gewassen wit geschilderde boerderij met een kerk ervoor dan een paleis, maar interessant was het zeker. Bij binnenkomst werden we welkom geheten door zijn butler en twee gastvrouwen en kregen we pepsi en fanta uit kristallen glazen :) Overal stonden foto´s van belangrijke wereldleiders en huwelijken van prinsen en prinsessen. De president was heel aardig en maakte veel grapjes. Hij moest halfverwege gaan, maar wij mochten blijven. Arme butler, twintig studenten en scholieren die nieuwsgierig het hele huis doorstruinden. Zelfs de toiletten waren koninklijk. Leuk was dat toen ik de butler vroeg hoe hij aan zijn baan was gekomen, hij vertelde dat er een advertentie in de krant had gestaan. Hij had hiervoor een bloemenwinkel in Akureyri. Interessant is ook dat er nergens beveiliging is, geen politie en geen bodygaurds en zelfs niet voor zijn vrouw. Hij is in 1998 hertrouwd met Dorrit Moussaieff, dochter van diamantair en mulimiljonair Shlomo Moussaieff. Ze is rijker dan de staat IJsland.

Zaterdagavond was er een heel mooi noorderlicht in Reykjavik te zien. Het weer begint hier trouwens heel snel om te slaan. Herfst duurt ongeveer twee weken en vorige week waren de bladeren aan de bomen nog groen, nu zijn ze rood en geel en vallen ze uit. Tja de winter is begonnen. Ik moet er helaas weer vandoor. Vorige week is hier het Internationale filmfestival begonnen. Twee weken lang zijn er allerlei verschillende films te zien en worden er lezingen gehouden. Als stunt voor het begin van het Filmfestival deden ze afgelopen donderdag voor een half uur de lichten uit. Helaas waren heel veel lichten in de huizen nog aan en was het dus niet zo heel indrukwekkend. Daarnaast erg onverantwoord, IJslanders rijden als gekken in hun auto´s ook als het pikdonker is. Maar het idee was heel leuk.
Ik ga vanavond met de toneelgroep naar ´The road to Guantanomo´. Daarvoor is een lezing over Guantanomobay en zullen twee van de drie jongens die zonder reden twee jaar in Guantanomobay zijn vastgezet ook komen. Ben benieuwd!

Hele dikke kus aan iedereen, oja mir ook hier is het knús :)

kus Koosje