Þu ert enginn Johnny Depp

Lieve allemaal,

IJsland doet zijn naam eer aan. Gisteravond is de -13 graden bereikt. Vandaag -7 graden maar met de harde snijdende wind, maakt het twee keer zo koud. Overal mutsen, wanten, rode neuzen, bevroren auto´s en IJslandse gebreidde truien. Het is de koudste maand sinds tijden in IJsland, maar zo te zien hebben weinig IJslanders er last van. De meiden dragen er niet minder rokjes om. Ik worstel mij gekleed in tien lagen laugavegur door om naar toneel te gaan.

Afgelopen zondag de premiere. Gelukkig was alle moeite en tijd die ik de afgelopen maanden in de toneelgroep heb gestoken, het meer dan waard. Ze hebben doorgekregen dat ik me niet snel uit het veld laat slaan en dat I´m here to stay. De tijd van de kat uit de boom kijken is ook steeds meer over. Moest ik eerst de antwoorden uit hun trekken, word ik nu overspoeld met verhalen. De titel van het toneelstuk is ´Þu ert enginn Johnny Depp´ (oftewel: You are not like Johnny Depp) en samen met Hildur regel ik vanalles achter de schermen. Cross dus met haar heel Reykjavik door opzoek naar 30 meter zwarte stof, kippengaas en noem maar op. Verder moet ik elke voorstelling aanwezig zijn om te zorgen dat alles klaar staat etc en ja het klinkt niet heel indrukwekkend maar gezien de hoeveelheid geweld dat er in het toneelstuk word gebruikt is dat best een hoop werk. Moet geregeld de stoelpoten uit de gordijnen trekken. Tot dus ver veel goede reacties op het toneelstuk. Stonden met een goede recensie in de Fréttablaðið, de meest gelezen krant van IJsland. Zondag na de premiere een flink feestje gebouwd. Heel veel bier, pizza, en vooral onderbroeken. Ja halfverwege de avond gingen de mannen tot aan hun onderbroek uit de kleren. Daar stond ie dan, Björn Hlynur Haraldsson, de regiseur en DE Bradpitt van IJsland (tja kwam ik ook pas vrijdag achter, hij is een van de beste IJslandse acteurs en de droom van elke IJslandse vrouw, tja ik had dat even gemist), stom dronken te dansen in zijn onderbroek. Tot vier hele grote boze politiemannen binnenkwamen omdat een groot feestje bouwen op zondagavond door de buren toch niet echt in dank werd afgenomen. Om een lang verhaal kort te maken, het was dus een zeer memorable feestje. Het toneelstuk is trouwens mede-geregisseerd door Víkingur Kristjánsson, ook een hele bekende IJslander (toch wel heel stoer als je het woord Viking in je voornaam hebt staan) die tevens het stuk geschreven heeft.
Dinsdag tijdens de tweede voorstelling, viel een van de jongens met zijn hoofd tegen de rand van het toneel en had een flink gat in zijn hoofd. De rest was in staat het stuk door te spelen, maar na de voorstelling is hij naar het ziekenhuis gebracht. Gelukkig kon hij met zes hechtingen en een lichte hersenschudding ´s avonds weer naar huis. Ben benieuwd hoe na dit de volgende voorstellingen gaan aanpakken.

Verder gaat alles goed, moet een aantal essays schrijven, maar ben tot dus ver nog een beetje in ontkenning, als gewoonlijk word dat dus stressen om alles af te krijgen op het laatste moment. In huis ook alles goed. Iedereen druk in de weer, maar eens in de zoveel tijd houden we een pokeravond (ja kan voor het eerst in mijn leven pokeren en blijk niet eens zo slecht). Anna en Björn hebben een voor kerst een zomerhuisje geregeld om daar samen met wat andere internationale studenten kerstmis te vieren. De winkels en de reclames staan al vol met kerstaanbiedingen, versieringen, eten etc. Maar met het steeds donkerder worden is het wel heel erg gezellig. Maar lastig als je ´s ochtends vroeg college hebt en niet uit je bed kunt komen.

Oja mijn vlucht van de dertiende is gecanceld, kom nu de 14de januari terug. Maar een dagje langer kunnen jullie me waarschijnlijk wel missen ;)

Veel liefs Koosje