kamperen in Snæfellsjökull

Lieve allemaal,

er zijn verschillende manieren om IJsland te bekijken: met Icelandtours in een busje vol toeristen alle bekende plekken bezoeken, een hotel boeken en dan dagtripjes maken, je kunt in een youthhostel slapen en dan van daaruit gaan wandelen, maar je kunt ook kamperen. En dat is wat ik afgelopen weekend heb gedaan. Toen Anna en Björn, twee Duitste studenten die ik heb leren kennen een paar weken geleden, mij vroegen of ik zin had om samen met hun en Sebastian en Karin te gaan hicken, zei ik natuurlijk JA! Toen bleek dat we gingen kamperen kreeg ik echter zo mijn twijfels. Ik heb namelijk alleen mijn trolly en ben nou niet echt het kampeertypje. Maar ach ik laat mij niet kennen en wilde natuurlijk graag mee. Wist zelfs via Ruri een tent te regelen en dus gingen we richting Snæfellsjökull.

Met z´n vijfen plus heel veel bagage in een toyota Yaris die we hadden gehuurd reden we naar het noord-westen. Snæefellsjökull staat bekend om zijn glacier, black beaches en hele mooie bergen. We sliepen de eerste avond op een gratis kampeersite die heel erg netjes en onderhouden bleek te zijn en vlak bij de zee lag. Het IJslandse weer valt niet te voorspellen en het begon dan ook gigantisch te waaien. Zo hard zelfs dat we de scheerlijnen aan de auto moesten vast maken om zeker te zijn dat de tent niet zou wegwaaien. Het was naast de harde wind ook heel koud, zo´n 3 graden. Kamperen is best leuk als het warm is, dit was toch echt minder. Gelukkig maakte een beginnend noorderlicht alles goed en bleek de tent wonder boven wonder zonder scheuren de nacht te zijn doorgekomen en tja ik weliswaar met wat slaapgebrek ook.

De volgende dag klaarde het weer zich op en konden we zelfs zonder jassen picknicken in het gras. Ook hebben we een poging gewaagd de gletsjer te beklimmen. Halfverwege kwamen we in een wolk terecht die boven de gletjser bleef hangen. Hoe hoger we kwamen (zo´n 1100m) en hoe slechter het weer. Op een duur was het zelfs aan het vriezen en kon je door alle mist en vocht niet verder dan twintig meter kijken. Na een paar uur besloten we terug te gaan en eenmaal beneden waar het stralend weer was bleek dat we heel de tijd naast de gletsjer hadden gelopen maar door de wolken hem niet hadden gezien. ´s Avonds zijn we naar een kampeerplek aan de noordkant van de gletjser gereden waar het ,ook al was het nog kouder dan de nacht ervoor, gelukkig vrijwel windstil was. ´s Avonds zijn we de plaastelijk kroeg ingedoken waar behalve de barvrouw en een ander enigsinds hopelijk type, duidelijk al een tijdje niemand weer was geweest. Verder dan een warme chocolademelk met slagroom kwamen we niet want het bier was op en de kroeg ging om 23.00uur dicht. Maar het was er warm en gezellig.

Gisterochtend hebben we de spullen ingeladen en zijn we naar een boerderij gereden waar ze haaienvlees verkochten. Het vlees van de haai word nog op traditionele wijzen gerot en na een paar maanden kan het worden gegeten. Ja en ook ik ondanks dat ik niet zo fan ben van vis, heb het gegeten. Het ziet er beter uit dan het smaakt, want naast een hele sterke vis smaak, proef je ook amoniak. Dit soort haai, dat tussen IJsland en Groenland voorkomt heeft geen nieren (weet niet of alle haaien dat niet hebben, maar deze iig niet), de urine gaat dus door het lichaam en verlaat via de huid het lichaam. Het haaienvlees smaakte dus naar pis en vis, niet echt een aanrader maar zeker een must als je in IJsland bent. ´s Middags zijn we nog langs twee meertjes wezen hicken. Behalve schapen was er niemand en we moesten ons letterlijk door gras, mos en watervallen een wegbanen. Maar het uitzicht was zo spectaculair, voelde me net Heidi.

Gisteravond voor het eerst in mijn nieuwe kamer geslapen. In totaal wonen er twaalf mensen. Twee spanjaarden, twee oostenrijkers, drie canadezen, twee duitsers, een franse jongen, een pools meisje en ik. Kortom een hele hoop.

Moet er helaas vandoor, heb college, jaja ze zijn begonnen. Heb een college gehad die erg leuk was, ben benieuwd naar de volgende.

Veel liefs,

Koosje